Guru merupakan individu yang
bertanggungjawab untuk merealisasikan matlamat Pendidikan Kebangsaan iaitu
melahirkan insan yang baik dan sempurna supaya menjadi warganegara yang
berguna. Dalam melaksanakan tugas sebagai seorang pendidik, pengajaran dan pembelajaran
tidak hanya berlaku dalam bilik darjah. Malah guru perlu mempunyai kreativiti
dan inisiatif untuk melaksanakan pengajaran dan pembelajaran melalui aktiviti
di luar bilik darjah. Seorang guru perlu berusaha untuk membentuk kemahiran
berfikir kritis dan kreatif murid-murid belajar melalui pengalaman secara terus
yang bersesuaian dengan keperluan murid. Usaha ini melibatkan pembentukan
nilai-nilai murni, sahsiah, peribadi mulia serta kemahiran insaniah melalui
aktiviti pasukan beruniform, kelab, sukan dan permainan serta lain-lain
aktiviti luar darjah. Hal ini selaras dengan Falsafah Pendidikan Kebangsaan
iaitu untuk melahirkan murid yang seimbang dari segi intelek, jasmani, emosi
dan rohani.
Pengajaran dan pendidikan adalah dua
perkara yang mempunyai maksud berbeza. Pengajaran boleh didefinisikan sebagai
cara untuk menyediakan murid-murid dengan pengetahuan dan kemahiran yang
diperlukan oleh mereka. Guru berperanan sebagai pengajar iaitu bertanggungjawab
menyampaikan ilmu pengetahuan kepada murid-murid mengikut sukatan pelajaran
yang telah disediakan oleh pihak Kementerian Pendidikan Malaysia. Ilmu
pengetahuan boleh disampaikan melalui pelbagai kaedah yang dilihat sesuai
dengan penerimaan murid-murid.
Pendidikan pula boleh didefinisikan
dari pelbagai sudut. Menurut Abdul Rahim Hamdan (2011), pendidikan boleh
dilihat sebagai proses pembentukan dan perkembangan iaitu perubahan yang tetap
dan tidak berubah kembali kepada yang asal. Menurut beliau lagi pendidikan juga
merupakan proses berterusan iaitu pendidikan adalah sepanjang hayat di mana
seseorang itu harus diberi peluang memperolehi pendidikan sepanjang umurnya. Mok
Soon Sang (1991) merumuskan bahawa pendidikan ialah suatu proses atau aktiviti untuk memperkembangkan fizikal, intelek, sosial dan
emosi seseorang individu serta menambah kemahiran, kebolehan, pengetahuan dan
pengalaman supaya dapat memberi kegembiraan, faedah dan kemajuan dalam
kehidupannya, membantu serta mendorongnya bertindak dengan cara yang betul untuk
faedah diri sendiri serta masyarakat, bangsa dan negaranya. Oleh itu,
pendidikan ini boleh dikatakan proses menyampaikan ilmu dan memberi tunjuk ajar
secara berterusan serta turut memainkan peranan dalam penerapan nilai-nilai
moral dalam kehidupan seharian murid-murid.
Secara
keseluruhannya dapat disimpulkan bahawa pengajaran dan pendidikan merupaka dua
perkara yang berbeza tapi berkait rapat untuk mencapai matlamat pendidikan
kebangsaan negara yang telah terkandung dalam Falsafah Pendidikan Kebangsaan. Namun
begitu, dalam senario kehidupan hari ini dapat kita lihat bahawa terdapat guru yang
lebih banyak menghalakan fokus kepada kegiatan mengajar sahaja dan kurang
memberi perhatian dalam kegiatan mendidik murid-murid. Buktinya kita dapat
lihat kepada peningkatan kadar gejala sosial dalam kalangan remaja dan belia di
negara kita semakin menjadi-jadi sejak beberapa tahun kebelakangan ini. Kini, kita
sering mendengar cerita berkenaan masalah-masalah disiplin remaja sekolah
seperti gejala ponteng sekolah, gangsterisme, merokok, melawan guru, buli,
vandalisme dan maksiat. Masalah disiplin ini semakin menular dalam kalangan
pelajar dan harus dilihat sebagai masalah yang serius. (Abdul Rahim bin Hamdan
& Azharul Nizam bin Zahari, 2010)
Terdapat
beberapa faktor yang menyebabkan guru lebih memberi penekanan kepada aktiviti mengajar
sahaja tanpa menitikberatkan kepada aktiviti mendidik kepada murid-murid.
Antara faktor-faktor yang boleh kita kaji ialah pertama, guru kurang memahami
inti pati Falsafah Pendidikan Kebangsaan dan Falsafah Pendidikan Guru. Negara
berhasrat melahirkan modal insan kelas pertama dalam membantu usaha memajukan negara
menjadi sebagai sebuah negara maju dan mencapai hasrat wawasan 2020. Bidang
pendidikan dikenal pasti sebagai agen perubahan yang memainkan peranan penting ke
arah pembinaan negara yang mempunyai generasi yang fleksibel. Menyedari hal ini
maka Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah dibentuk sebagai hala tuju dan
panduan untuk meningkatkan mutu pendidikan dalam usaha untuk melahirkan insan
yang seimbang dari semua aspek iaitu rohani, jasmani, emosi, intelek dan
sosial. Oleh yang demikian, guru-guru perlu memahami dan menghayati segala inti
pati yang terkandung dalam Falsafah Pendidikan Kebangsaan dengan lebih mantap
bagi merealisasikan dasar kerajaan dan membentuk individu yang bernilai kepada negara.
Guru-guru perlu menghayati Falsafah Pendidikan Guru yang bermatlamat untuk
membina guru-guru yang mulia, berpengetahuan, kreatif dan mempunyai daya tahan
yang boleh mendidik murid-murid secara berkesan. Falsafah Pendidikan Kebangsaan
dan Falsafah Pendidikan Guru digubak untuk menghasilkan guru-guru yang
mempunyai integriti yang tinggi dan boleh dipercayai oleh sekolah serta
masyarakat. (Ragbir Kaur Joginder Singh, 2012)
Kurangnya penghayatan seseorang guru terhadap Falsafah Pendidikan
Kebangsaan menyebabkan sesuatu ilmu itu tidak
dapat disampaikan dengan baik kepada murid-murid. Ilmu yang disampaikan itu
tidak dapat diberi secara menyeluruh dan bersepadu
untuk mewujudkan insan yang seimbang dari segi intelek, rohani, emosi dan
jasmani berdasarkan Falsafah Pendidikan Negara.
Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dulunya dikenali sebagai Falsafah
Pendidikan Negara merupakan dasar kepada pendidikan di Malaysia. Menurut Akta
Pendidikan tahun 1996, Falsafah Pendidikan Negara tahun 1988, telah digantikan dengan
Falsafah Pendidikan Kebangsaan pada tahun 1996. Oleh yang demikian, semua aktiviti
pendidikan dan persekolahan di Malaysia mestilah selaras dengan Falsafah Pendidikan
Kebangsaan. Justeru setiap guru dan bakal guru di Malaysia diwajibkan membaca,
memahami dan mengingati falsafah ini agar setiap tindakan mereka melalui proses
pengajaran dan pembelajaran sentiasa berada di landasan yang betul serta
menepati matlamat. (Muhammad Nurfahmi Mohamed, et. al., 2011)
Faktor kedua ialah sistem pendidikan negara
pada hari ini lebih beroriantasikan peperiksaan dan penekanan kepada tahap prestasi
akademik melalui pencapaian dalam peperiksaan tanpa memberi perhatian kepada
aspek-aspek lain. Terdapat guru yang hanya mengajar murid-murid dengan
bersungguh-sungguh semata-mata mahu anak-anak didiknya mencapai prestasi yang
tinggi dalam peperiksaan. Ilmu pengetahuan yang diberikan hanya berkisarkan
ilmu yang diberikan secara teori sahaja. Murid-murid perlu mengingati fakta dan
rumus semata-mata untuk menjawab soalan dalam peperiksaan sahaja. Hal ini
menyebabkan guru berkenaan sedikit mengabaikan penerapan nilai-nilai moral yang
sepatutnya diselitkan dalam proses pengajaran dan pembelajaran.
Seterusnya, faktor ketiga ialah pendidikan
yang disediakan kepada murid-murid di Malaysia adalah berpandukan kepada sukatan
pelajaran yang telah disediakan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia sebagai garis
panduan dan penanda aras. Oleh itu, guru perlu mengajar murid-murid mengikut
sukatan pelajaran yang disediakan dan guru-guru perlu menghabiskan semua topik
yang telah dimuatkan dalam sukatan dalam tempoh yang ditetapkan. Adakalanya
guru terpaksa mengajar murid-murid dengan pantas kerana hendak menghabiskan
sukatan pelajaran sehinggakan terdapat murid-murid yang ketinggalan kerana
tidak dapat memahami topik yang dipelajarinya di dalam bilik darjah. Hal ini
berlaku apabila guru tidak dapat mengulang semula pengajarannya beberapa kali
kerana bimbang tidak sempat menghabiskan sukatan sebelum menjelangnya
peperiksaan. Di sini guru-guru dilihat tidak mempunyai banyak waktu untuk
mengadakan aktiviti pemulihan dan pengayaan kepada murid-murid. Guru mesti
menghabiskan sukatan pelajaran untuk memastikan murid-murid akan lulus dalam
peperiksaan serta dapat mengekalkan peratusan kecemerlangan akademik sekolah
selaras dengan kehendak dan matlamat pihak sekolah tanpa mengambil kira
prestasi akhlak dan sikap murid-muridnya.
Kemudian, faktor keempat ialah penekanan
dalam penerapan nilai-nilai murni secara praktikal tidak diberi dengan lebih
berkesan. Kaedah mengajaran guru hanya berkisarkan penyampaian ilmu pengetahuan
yang terkandung dalam sukatan pelajaran sahaja. Pemahaman murid-murid hanya
diberi penekanan kepada ilmu-ilmu pengetahuan secara teori tanpa dipraktikkan
dalam kehidupan sebenar. Murid-murid kurang didedahkan dengan senario kehidupan
sebenar sebagai contoh-contoh yang kepada ilmu yang diajar. Falsafah Pendidikan
Negara jelas menyatakan bahawa antara ciri-ciri rakyat Malaysia yang ingin
dilahirkan ialah rakyat yang berakhlak mulia serta mengamalkan nilai-nilai
murni dalam kehidupan. Hal ini jelas menunjukkan bahawa pendidikan yang
dilaksanakan perlu menjurus kepada pembinaan akhlak yang mulia dalam kalangan
murid supaya mereka boleh jadi rakyat yang kaya dengan ilmu pengetahun dan budi
pekerti yang mulia. Nilai-nilai murni seperti hormat-menghormati,
tolong-menolong, bekerjasama, toleransi dan ambil berat perlu diterapkan dalam
diri murid-murid agar menjadi sebati dalam kehidupan seharian mereka. Semangat
integrasi dan perpaduan kaum juga mudah diwujudkan melalui pengamalan
nilai-nilai murni dalam setiap urusan kehidupan masyarakat Malaysia yang
terdiri daripada pelbagai kaum.
Beban tugas guru pelbagai dan semakin
hari semakin bertambah merupakan faktor yang kelima yang boleh dibincangkan
dalam hal ini. Menurut Tan Seri Muhyidin Yasin, antara beban tugas berlebihan
yang terpaksa dilaksanakan oleh guru-guru ialah menguruskan aktiviti
kokurikulum, bilik darjah, hal ehwal murid, pentadbiran dan perkeranian
serta beberapa kerja tambahan lain yang perlu dibuat mengikut keperluan
semasa. Menurut Ragbir Kaur Joginder Singh (2012), guru-guru berhadapan dengan
beban kerja yang kian bertambah mengikut dasar pendidikan yang telah
diperkenalkan oleh pihak kerajaan. Menurut beliau lagi, guru-guru dicabar untuk
mencapai visi dan aspirasi negara melalui pelbagai dasar dan program yang perlu
dilaksanakan sebaik-baiknya. Akibat ditimbuni pelbagai tugas yang kadangkala di
luar bidang tugas seorang guru, mereka tidak mempunyai masa yang cukup untuk
membuat persediaan mengajar yang lebih berkesan. Hal ini boleh menyebabkan
pengajaran dan pembelajaran di bilik darjah juga menjadi hambar dan kurang
berkesan. Beban tugas guru yang semakin besar menuntut kesabaran yang tinggi.
Pada zaman dahulu, guru merupakan
insan yang diagung-agungkan dan disanjungi. Guru ialah insan yang dihormati
oleh murid-murid, ibu bapa dan masyarakat. Namun hari ini sering kita dengar terdapat
murid-murid sekolah tidak menghormati guru mereka sendiri. Guru-guru terpaksa berhadapan dengan perubahan demi
perubahan dalam bidang pendidikan sehingga wujudnya beban tugas yang
keterlaluan. Ekoran dari bebanan tugas berat yang terpaksa dipikul oleh
guru-guru telah menyebabkan mereka tidak dapat menyempurnakan tugas mereka
dengan sempurna dan seterusnya ditegur oleh pihak pengurusan atasan boleh
menyebabkan seseorang itu mengalami tekanan.
Ketegangan yang berpanjangan boleh mempengaruhi psikologi seseorang
seperti hilang keyakinan diri, cepat marah, agresif dan hilang daya
konsentrasi. Hal ini akan menyebabkan
seseorang guru itu kurang bersemangat dan tidak bermotivasi di dalam
menjalankan tugasnya. (Mohd Fitri bin Sahhari, 2006)
Terdapat juga ibu bapa yang tidak memberi
kerjasama kepada guru-guru semasa mendidik anak mereka di sekolah, contohnya
guru tidak boleh menghukum anak-anak mereka dengan hukuman yang sedikit berat
seperti rotan, denda dan sebagainya kerana terdapat larangan yang perlu
dipatuhi oleh guru-guru semasa mendenda dan menghukum murid-murid. Oleh itu
guru tidak boleh mengenakan apa-apa hukuman sedikit berat yang dilihat mampu menginsafkan
murid-murid. Sewajarnya ibu bapa perlu mengakui tugas guru bukan hanya mengajar
mata pelajaran untuk lulus peperiksaan, tetapi turut mendidik menerusi penerapan
nilai-nilai murni, jati diri, disiplin dan sahsiah terpuji. Namun begitu,
kebanyakan ibu bapa lebih mengutamakan kecemerlangan akademik semata-mata dan
bukan kepada sahsiah yang baik menyebabkan anak mereka tidak boleh ditegur
walaupun melakukan kesalahan. Pihak ibu bapa dan penjaga perlu berbincang
terlebih dahulu dengan pihak guru-guru dan jangan terburu-buru menyerang pihak
sekolah atau membuat pendedahan pada media tentang ketidakpuasan hati mereka. Hakikatnya,
guru perlu mengenakan hukuman yang setimpal kepada murid-murid yang melakukan
kesalahan. Hukuman yang dikenakan adalah termasuk dalam proses mendidik dan
bukan menyakiti atau memalukan murid-murid, sekali gus memberi keinsafan dan
kesedaran terhadap salah laku yang dilakukan.
Dasar pendidikan Negara yang sentiasa
berubah-ubah memberi tambahan beban tugas kepada guru-guru antaranya ialah dasar
baru kerajaan pada tahun 2003 iaitu pengajaran sains dan matematik mesti
dijalankan dalam Bahasa Inggeris. Ramai guru-guru yang terlibat dihantar
menghadiri kursus dan terpaksa meninggalkan prosespengajaran dan pembelajaran
di bilik darjah. Setelah dasar ini dilihat tidak berjaya, pada tahun 2012 dasar
baru telah diperkenalkan untuk menggantikan dasar lama iaitu memartabatkan
Bahasa Melayu dan memperkasakan Bahasa Inggeris. Terdapat banyak lagi
dasar-dasar baru diperkenalkan dan dilihat menambah kepada bidang tugas kepada
seseorang guru seperti dasar Kurikulum Standard Sekolah Rendah (KSSR), Program
Saringan Literasi dan Numerasi (LINUS), Satu Murid Satu Sukan (1M1S) dan
sebagainya.
Selain itu, faktor keenam ialah pihak
guru-guru kurang peka kepada isu-isu semasa atau perkara-perkara yang diminati
dan sering menjadi perhatian murid-murid sekolah. Antaranya ialah isu
pertandingan bola sepak, berbuat di laman sosial seperti facebook, kegiatan murid-murid selepas waktu persekolahan dan
sebagainya. Guru-guru kurang mengambil berat hal-hal seperti ini dan tidak menyedari
bahawa murid-muridnya telah terjebak dengan gelaja sosial. Oleh itu, guru-guru
ini tidak berpeluang untuk memberi nasihat dan teguran di atas tingkah laku
yang kurang baik itu. Guru-guru berkenaan juga tidak dapat menerapkan
nilai-nilai moral dalam diri murid-murid tanpa memahami keadaan, tingkah laku,
kegiatan dan kehendak murid-murid berkenaan. Seharusnya, guru-guru perlu
mengenali latar belakang anak didiknya dan cuba bergaul mesra dengan mereka
melalui perkongsian minat dan hobi. Secara tidak langsung hobi yang dilihat
kurang berfaedah boleh ditukar dengan hobi yang lebih bermanfaat atas dorongan
guru mereka. Di sini lah kita boleh lihat betapa pentingnya peranan seorang
guru dalam mendidik anak-anak didiknya menjadi insan yang berguna.
Salah
satu langkah penting untuk meningkatkan kualiti pendidikan dan latihan ialah guru
perlu menjadi seorang yang berpengetahuan terlebih dahulu. Guru haruslah mempunyai
minat dan kecenderungan meningkatkan pengetahuan dan menjadikan budaya belajar
dan budaya membaca sebagai suatu amalan yang penting. Guru harus mempersiapkan
diri untuk menghadapi dan menangani cabaran baru terutama tuntutan-tuntutan
sebagai pekerja yang berilmu dalam era revolusi informasi abad ke-21. Kesedaran
ini amat penting dalam mempertingkatkan tahap profesionalisme keguruan ke suatu
tahap yang lebih baik selaras dengan kaedah dan teknik pengajarannya di dalam
kelas iaitu bukan hanya mengajar tapi turut mendidik murid-murid untuk menjadi
insan yang berilmu dan bermoral. (Norliyana binti Haji Mohamad, 2007)
Guru merupakan individu yang memainkan
peranan utama dalam pembentukan tingkah laku dan sahsiah murid-murid selain ibu
bapa mereka di rumah. Oleh itu, beberapa langkah perlu dirancang dan
dilaksanakan untuk menjadikan seorang guru itu merupakan seorang pengajar dan
pendidik yang berwibawa dalam masa yang sama. Antara langkah yang telah diambil
oleh pihak Kementerian Pelajaran Malaysia ialah mengkaji semula beban tugas
guru yang ditanggung oleh guru-guru seluruh Malaysia melalui penubuhan
jawatankuasa khas. Timbalan Perdana Menteri, Tan Sri Muhyiddin Yassin
mengumumkan terdapat empat syor jawatankuasa khas itu yang boleh dilaksanakan
segera untuk meringankan beban tugas guru iaitu mengkaji semula bilangan
peperiksaan dan ujian yang menjadi antara punca pertambahan beban tugas guru
dan menyusun semula tugas perkeranian di sekolah dan kursus yang perlu dihadiri
oleh guru diselaraskan pada peringkat kementerian supaya tidak berlaku
pertindihan. (Syuhada Choo Abdullah, 2012)
Akibat
pertambahan dalam tugas guru menyebabkan ramai guru tertekan dan hal ini
menyebabkan prestasi dalam penyampaian melalui pengajaran dan pembelajaran di
bilik darjah terjejas. Bagi mengatasi hal ini menurut Fazura Mohd Noor (2011) dalam kajiannya
menyatakan bahawa pihak NUTP telah mencadangkan supaya kerajaan mewujudkan
jawatan pembantu guru di sekolah-sekolah bagi mengambil alih tugas-tugas social
terhadap pelajar yang sebelum ini terpaksa dipikul oleh guru-guru. Tindakan ini
dicadangkan adalah bertujuan untuk membolehkan guru-guru memberi komitmen dan
tumpuan yang sepenuhnya kepada tugas hakiki mereka iaitu mengajar dan mendidik
anak bangsa bukan sahaja dalam bidang akademik malah membimbing dalam
pembentukan akhlak dan penerapan nilai-nilai murni.
Guru perlu diberikan kursus dalam
perkhidmatan yang khusus berkaitan dengan kaedah penerapan nilai-nilai moral
dalam kalangan murid-murid. Selain itu, guru-guru juga perlu diberi kursus
untuk memberi pendedahan tentang cara meningkatkan kualiti dalam pengajaran dan
pembelajaran. Guru-guru juga perlu diberi motivasi untuk mengurangkan tekanan
akibat beban tugas yang semakin meningkat saban hari. Antara bentuk motivasi
yang boleh diberikan ialah menggalakkan guru-guru menyambung pelajaran untuk
menambahkan ilmu dan pengalaman. Selain itu, motivasi juga boleh diberikan
dalam bentuk ganjaran dan insentif, menambah peruntukan dalam pelaksanaan
sesuatu program di sekolah dan sebagainya.
Guru-guru juga perlu selalu mengadakan
perbincangan pihak pengurusan sekolah terutamanya dengan Guru Besar dan
Penolong Kanan Hal Ehwal Murid serta bersama pihak PIBG sekolah berkaitan
dengan pendekatan yang boleh dugunakan dalam penekanan penerapan nilai-nilai
murni dan penyebaran ilmu pengetahuan yang lebih luas dalam proses pengajaran
dan pembelajaran di dalam bilik darjah. Pelbagai idea, pandangan dan cadangan
yang boleh digembeling bersama untuk membentuk satu kaedah atau pendekatan yang
boleh diaplikasikan oleh guru-guru dalam proses pengajaran dan pembelajarannya
sama ada di dalam bilik darjah atau di luar waktu persekolahan.
Kejayaan dan keberkesanan pendidikan
amat berkait rapat dengan kesedaran dan tanggungjawan guru sebagai pendidik di
samping mempunyai kelengkapan keilmuan yang cukup dan sahsiah yang luhur. Guru-guru
harus menjadi individu yang boleh menjadi contoh dan teladan yang terdekat
untuk murid-murid dan masyarakat. Tugas guru
bukan sekadar mendidik pelajar supaya cemerlang dalam peperiksaan tetapi
berpengetahuan luas dalam pelbagai bidang ilmu kerana dalam menghadapi cabaran
era globalisasi, murid-murid perlu dibekalkan dengan pengetahuan dan kemahiran
dalam pelbagai bidang supaya mereka lebih berdaya saing. Guru-guru perlu
menjalankan tugas mendidik dengan lebih berkesan dan pada masa yang sama
menjadi contoh yang baik kepada pelajar.
Selain
itu, untuk mengajar dan mendidik guru-guru juga harus memiliki nilai dan etika
keguruan yang selaras kepada nilai-nilai keagamaan yang teguh dalam proses
melahirkan anak bangsa yang cemerlang akademik dan sahsiah. Bidang pendidikan
merupakan salah satu aspek penting dalam menjayakan harapan dan aspirasi negara
bagi menyediakan modal insan yang terbaik untuk menjadi sebuah negara maju dan
bertaraf dunia, guru-guru perlu menyiapkan diri mereka dengan ciri-ciri
pendidik yang terbaik dan mampu mengajar serta mendidik anak bangsa. Seseorang guru
haruslah mempunyai ciri-ciri personal, interpersonal dan intektual yang baik.
Selain itu, guru-guru juga perlu mempunyai sifat yang mudah peka kepada
sebarang perubahan yang berlaku dalam diri anak-anak didiknya.
Sistem
pendidikan negara sentiasa berubah-ubah dari semasa ke semasa. Hal ini
menjadikan proses mendidik murid-murid bertambah rumit. Oleh sebab itu, bagi
mencapai matlamat utama pendidikan, guru hari ini perlu peka terhadap perubahan
yang berlaku dalam dunia pendidikan dan sentiasa bersedia menyesuaikan diri
dari pelbagai aspek termasuk penambahan pengetahuan dan kemahiran dalam
pengurusan serta tanggungjawab. (Fazura Mohd Noor, 2011)
Menurut
Abdul Rahim bin Hamdan, et.al.,
(2010), dalam dapatan kajiannya berkenaan penerapan nilai-nilai murni dalam
pengajaran matematik menunjukkan bahawa pendidikan matematik haruslah seimbang
di antara ilmu agama dan ilmu keduniaan. Inilah yang dikatakan mata pelajaran
merentas kurikulum yang bermaksud pengajaran tidak hanya bersandarkan kepada
peperiksaan semata-mata tetapi ingin melahirkan manusia yang mempunyai akhlak
yang baik dan patuh pada agama tetapi pasa masa yang sama ia adalah manusia
yang cemerlang.
Kesimpulannya, pendidikan
berupaya mengubah corak kehidupan seseorang ahli dalam sesebuah Negara. Melalui
pendidikan juga dapat membentuk masyarakat yang berakhlak tinggi,
berpengetahuan luas, bijaksana dalam membuat keputusan, dan tegas dalam
mengendalikan emosi seterusnya dapat memacu kegemilangan dan kecemerlangan
sesebuah negara. Sistem
pendidikan yang dilaksanakan pada hari ini hampir tidak wujud pendidikan
melainkan hanya pengajaran oleh guru-guru. Perkara yang paling penting dalam
pendidikan ialah akhlak dan peribadi guru yang terlebih dahulu perlu dididik.
Sebagaimana seorang pengajar yang perlu belajar terlebih dahulu untuk mengajar
begitulah juga seorang pendidik, perlu lebih dahulu terdidik untuk mendidik. Kecemerlangan seseorang guru tidak terbatas hanya
pada kebolehannya melaksanakan proses pengajaran dan pembelajaran (P&P)
dengan baik tetapi juga pada kualiti peribadinya yang tinggi kerana guru
diharapkan dapat mempamerkan peribadi contoh kepada murid-muridnya. Oleh itu,
ketinggian kualiti peribadi guru boleh menjadi pemangkin kecemerlangan sesebuah
sekolah melalui usaha mereka menyediakan murid-murid sebagai modal insan masa
depan.
RUJUKAN
Abdul Rahim Hamdan. (2011). Falsafah
& pemikiran pendidikan. Skudai : Universiti
Teknologi
Malaysia
Mok
Soon Sang. (1991). Pendidikan Di
Malaysia. Kuala Lumpur : Kumpulan Budiman Sdn. Bhd.
Ragbir Kaur Joginder Singh. (2012). Panduan
ilmu pendidikan untuk DPLI falsafah
dan etika.
Kuala Lumpur : Kumpulan Budiman SDN. BHD.
Abdul
Rahin bin Hamdan & Azharul Nizam Bin Zahari. (2010). Konsep Pendidikan
bersepadu sert5a penerapan nilai-nilai murni dalam pengajaran Matematik
menengah Rendah. Dicapai pada 30 Ogos 2012. Daripada. http://eprints.utm.my/10466/1/Konsep_Pendidikan_Bersepadu_Serta_Penerapan_Nilai.pdf
Fazura Mohd Noor. (2011). Faktor-faktor penentu stress dalam kalangan
guru-guru kajian di
sekolah rendah mubaligh
di Kuala Lumpur. Dicapai pada 30 Ogos 2012. Daripada
Mohd
Fitri bin Sahhari. (2006). Tahap beban tugas guru sekolah menengah di
daerah Skudai
: Kajian kes. Dicapai pada 2 September 2012.Daripada
2D2006TTP.pdf
Muhammad
Nurfahmi Mohamed, et.al. (2011).
Kemantapan penghayatan guru terhadap Falsafah Pendidikan Kebangsaan asas
membangunkan guru cemerlang. Dicapai pada 1 September 2012. Daripada http://eprints.utm.my/17073/1/JOE-1-2011-033.pdf
Norliyana binti Haji Mohamad.
(2007). Hubungan antara beban tugas dengan
keresahan
guru sekolah menengah teknik di Johor. Di capai pada 30 Ogos
2012. Daripada http://eprints.uthm.edu.my/861/1/24_Pages_from_HUBUNGAN_ANTARA_BEBAN_TUGAS_DENGAN_KERESAHAN_GURU_SEKOLAH_MENENGAH_TEKNIK_DI_JOHOR.pdf
Kesatuan Perkhidmatan Perguruan
Kebangsaan Malaysia .Tubuh jawatankuasa khas kaji
beban tugas guru. Dicapai pada 30 Ogos 2012.
Daripada http://www.nutp.org/new/ms/node/43
Syuhada Khoo Abdullah. (2012, September 10). Had murid antara 40 cadangan
atasi beban
guru.Berita
Harian Online. Dicapai pada 10 September 2012. Daripada http://www.bharian.com.my/bharian/articles/25setiapkelas/Article
No comments:
Post a Comment